πρέπει να ανέβεις πιο ψηλά
ξαφνικά/ σε περιμένει ένα καινούριο μέρος
ένα μυστικό σπίτι//
αλλά πρέπει να ανέβεις
από κάτω η παραλία σου, νομιζες θα ταν αρκετή.
Δεν είναι πια/σε περιμένουν χίλια σκαλοπάτια//\
να φτάσεις αυτό που ήταν από την αρχή δικό σου

που ταξιδεύεις με την φευγάτη σου ματιά...πάρε με μαζί σου, έλα να ανέβουμε μαζι σε ένα αεροπλάνο, αν έμπαινα στη σκέψη σου ίσως να θελες να γίνεις πιλότος, ίσως κι εγώ να θελα να είμαι/////

ναι, έλειψα για λίγο
\δεν πίστευα ότι θα λείψω σε κανέναν/
εγώ και τα άσκοπα μηνύματα μου
σε μαγικά κουτάκια ή σε μποτίλιες
\θυμάστε την λέξη "μποτίλιες"??/
κάθε φορά που ζω λίγο, ξεμένω από λέξεις
"φοβάμαι πως πρέπει να διαλέξεις"
λέει η φωνή κάπου από μέσα
ποια μαγικα ΣΧΟΙΝΙΑ να πλέξεις/
καινούριες/ιστορίες και ποιες φοβίες
σ' ακολουθούν, όπως έλεγε η ταινία
"σε δημόσιους χώρους"
τι πιο πολύ απ' όλα φοβάσαι
/μην σπάσει αυτό το εύθραστο έδαφος
κάτω/ απ΄τα πόδια σου/ή μην
ανακαλύψεις στον ψεύτικο τοίχο
μια τρύπα/ του αγαπημένου σου ηδονοβλεψία/
που δεν είναι άλλος, απ' τον εαυτό σου
ΣΕ ΓΝΩΡΙΜΑ ΔΩΜΑΤΙΑ, ΟΠΩΣ ΣΥΝΗΘΩΣ