-Ποιος είναι ;
-Έλα, σε περιμένω ώρα.
-Όσο πιο πολύ με περιμένεις, τόσο πιο πολύ θα μ' ευχαριστηθείς.
-Είσαι ακόμα πιο όμορφος απ' ό,τι περίμενα
-Έχω γραμμένη πάνω μου τη μοίρα πολλών
-Και τη δική μου ; άσε με να τη δω...
-Η δική σου τώρα σβήνει. Τη βλέπεις, εδώ πάνω στο μανδύα μου, ίσα που προλαβαίνεις...
-Κρίμα, Κι είχα τόσα μυστικά να σου πω ακόμα
Είχα να σου πω για παραλίες που δεν έχω πάει
μόνο στα χτεσινά μου όνειρα
-ΚΙ εγώ θα σου δείξω άλλες, φτιαγμένες από αέρα, με κύματα από ζεστό και κρύο και χρώματα πολλά που δεν ξέρεις το όνομα τους, εκτός ίσως από κάποιες αποχρώσεις του μωβ.
-Μα ποιος είσαι επιτέλους...κάπου σ' έχω ξαναδεί τρέχοντας με χίλια χιλιόμετρα την ώρα απ' το παράθυρο του αυτοκινήτου, να καθρεφτίζεσαι στα κτήρια
Ή σε μια λίμνη, πάλι καθρεφτιζόσουν και με καλούσες στα βρώμικα νερά της από τα έγκατα της γης
-Ναι, αλλά σου λεγα θα σε μεταφέρω στο απέραντο διάστημα
-Να σε φωνάζω Θάνο λοιπόν ;
-Aν στο κάνει ευκολότερο
-Δεν θέλω το χαϊδευτικό σου, θέλω να ξέρω πως θα γυρίσω...αναγεννημένη
-Πάντα θα γυρίζεις, αλλά θα έχεις ξεχάσει όλα τα προηγούμενα
-Κι αν σε φωνάξω, "Θάνατο", εσύ θα ακούσεις ;
-Κάνε μια ευχή κι εγώ θα μαι στο πλάι σου
-Σ αγαπώ, μην μ αφήνεις, περιμένω το ταξίδι μας
-Κι εγώ σ' αγαπώ. έλα να σε φιλήσω στα μάτια
.....