Μόνο οι εκλεκτοί είναι καλεσμένοι
σ' αυτήν την ανίερη συνάθροιση
ο Μαθιός δεν πίστευε σε τίποτα από αυτά
σε μυστικιστικές τελετές και τέτοια, αλλά
βρισκόταν εκεί για την μικρή του οπτασία
που έβλεπε κάθε μέρα με το χαλασμένο του μάτι
χωρίς να μπορεί να αγγίξει
κι έτσι, ίσως σήμερα, για πρώτη φορά,
θα έπιανε το χέρι της σ΄ αυτήν την τελετή,
αν ήταν λίγο τυχερός, ώστε να καθήσει δίπλα της
αυτός, ο παραμορφωμένος, στα όνειρά του βυθισμένος
σε τόση ομορφιά...
μαύρα μαλλιά, και το πιο υπέροχο, πέρα από κάθε
φαντασία, σκούρα μαύρα μάτια
στα χέρια ξεπρόβαλαν οι φλέβες της
και τόσο δα μικρά κοκαλάκια- τι πλάσμα!-
ξεβρασμένο απ' το φώς στο σκοτάδι
"μόνο οι εκλεκτοί" , αυτή ήταν η εκλεκτή
αλλά εκείνος φοβόταν, και το χαλασμένο του μάτι
ξέφευγε ακόμα περισσότερο απ΄ την πορεία του
φοβόταν όχι εκείνη, αλλά το σκοτάδι
που τώρα τους περικύκλωνε από όλες τις μεριές
κι έπειτα! εκείνα τα κεριά, τοποθετημένα
στις πιο απρόβλεπτες γωνίες του δωματίου
σκοτεινή ακόμα κι η ανάσα της δικής του οπτασίας
αλλά έπρεπε να περιμένει, ένα τυχαίο άγγιγμα
κι έτσι περίμενε, κι όλο σκεφτόταν
"μόνο οι εκλεκτοί"

dissolving in tiny circles my love (your image)
αν έγραφα μια ιστορία θα μιλούσα για κάποιον τόσο παραμορφωμένο
για κάποιον που απείχε τόσο πολύ από την ομορφιά
και την έψαχνε στα πιο παράξενα σημεία
στα σκουπίδια , ας πούμε, σε μπιχλιμπίδια, σε χάντρες
που αντάλασσαν οι κατακτητές με τους Ινδιάνους
τα μάζευε και τα κολλούσε στους τοίχους του
αναζητώντας λίγη ομορφιά ή λίγη γαλήνη,
αν είναι εφικτό για τον Κουασιμόδο ή τον κόμη Δράκουλα
ήθελε μόνο, ξέρεις, να δει τις καλτσοδέτες σου,
ήσουν κι εσύ από άλλη εποχή, από έναν κόσμο παράτερο
τα ρούχα σου δεν ταίριαζαν, τι ιστορία είναι αυτή Θεέ μου,
βασανιστική, ένα πρόσωπο γεμάτο εγκαύματα, κι ένα κασκόλ,
δώρο φίλου, για να κύβει τα προγούλια
κι ήταν οι πληγές του τόσο ιδανικές
όταν σε άγγιζε τα παραμορφωμένα χέρια έβγαζαν φωτιά
ώρα σου και σενα να καείς μικρό κακομαθημένο λουλούδι
όλοι τον ακολουθούμε, το αγαπημένο μας τέρας με χάντρες
στα χέρια, για εξευμενισμό-- πάρε με