πέρασα ξυστά...στη θάλασσα/κοχύλι
//έσκυψα στο αυτί ΣΟΥ/άκουσα/χείλη/
μύριζαν τον αέρα ΣΟΥ/έγειρα,έσυρα/το αυτί
κοντά στο γόνατό μου//να μου πει για τότε που χτύπησε
σαν ήμουν ΜΙΚΡΗ/το δάχτυλό μου τρύπησε
από ένα κοχύλι-έμεινε βουβό-δεν μίλησε δεν είπε ούτε ένα/
απ' τα μυστικά του, εννοώ/
ΜΕΓΑΛΩΝΟΝΤΑΣ, ξέρεις...
το κόκκινο δίχτυ στο μπλε της θάλασσας
μου φερε πάλλλλι, κοχύλλλια
(στα δίνω από τότε ψιθυριστά στα χείλια)
//έσκυψα στο αυτί ΣΟΥ/άκουσα/χείλη/
μύριζαν τον αέρα ΣΟΥ/έγειρα,έσυρα/το αυτί
κοντά στο γόνατό μου//να μου πει για τότε που χτύπησε
σαν ήμουν ΜΙΚΡΗ/το δάχτυλό μου τρύπησε
από ένα κοχύλι-έμεινε βουβό-δεν μίλησε δεν είπε ούτε ένα/
απ' τα μυστικά του, εννοώ/
ΜΕΓΑΛΩΝΟΝΤΑΣ, ξέρεις...
το κόκκινο δίχτυ στο μπλε της θάλασσας
μου φερε πάλλλλι, κοχύλλλια
(στα δίνω από τότε ψιθυριστά στα χείλια)
4 Comments:
μύρισε αλμύρα... thanx
@good as you καιρός για την παραλία λες, ε?
παιδια παραδεχτειτε το παραλια σαν κι αυτη δεν εχει αλλη -)
ασε που απλοχερα μας χαριζει χωρο για τις θλιψεις μας
που κανεις αλλος δεν μπορει να φανταστει οτι εχουμε
(καθοτι και πολυ κοσμικοι τυποι)
akous kummata
wraio sunais8hma
Post a Comment
<< Home