Thursday, February 15, 2007


BlooDy VaLeNtInE

Έτσι ήταν χτες.Το πέρασα ακούγοντας για μια αρρωστημένη αγάπη.
Μαζί με μια προ ετών θαμμένη αγάπη.
Στην οθόνη αιματοβαμμένες αγάπες.
Πτώματα του Χρόνου (το ξερες, κάποτε ο Χρόνος ήταν ο Κρόνος/
ο θεός με χίλια δυο μαγικά στο σπαθί του/
κάτω απ΄τον ήλιο λάμπει η σφαγή/
στη στιγμή ατέλειωτες αναλαμπές/τώρα κι αυτές μικρές θεές)
Χτες.

Ξάπλωσε, αγάπη μου, και ξεκουράσου,
γιατί έτρεξες μίλια,
κι είσαι ακόμα εκεί απ' όπου ξεκίνησες.-

0 Comments:

Post a Comment

<< Home