στα χνάρια
μιας πληγής του Φαραώ
έλεγα
να σε
ακολουθήσω
αλλά εσύ είσαι διαφορετική, μικρή μου αγαπημένη//
στάζεις αίμα στο πίσω μέρος του σβέρκου/
σ' ακολουθώ με κλειστά μάτια/
στάζεις αίμα στ' ακροδάχτυλα/ σ' άκουσα/
να μου σφυρίζεις τις διαδρομές σου μέσα απ' τα σπαρτά//
ώσπου να πάρεις το χρώμα της ασφάλτου/
εσύ είσαι διαφορετική, αγαπημένη...
παλεύεις στου κρανίου τα τοιχώματα//
κρανίου τόπος//
να σε μαζέψω, να σε ταριχεύσω, να σε χαιδέψω,
κάθε που η τύχη μου τελειώνει