τριγυρνάμε μέσα σε σκοτεινούς διαδρόμους
πιο πολύ του εγκεφάλου
παράγει σκοτεινές ιδέες--αλλά
δύσκολο να τις ακολουθήσεις μέχρι τέλους/περιμένεις
το δικό σου τρένο// και λες
όσο κτυπούν οι λεπτοδείκτες επιμένω
σήμερα είπες "ένιωσα κάτι απ' τον παλιό μου εαυτό"
σε ζηλεύω γι' αυτό /όπως ζηλεύω
τα παιδιά που συναντώ στις διαδρομές μου/κι είναι το πολύ
δεκαπέντε μια μαγική ζωή ανθίζει /κάτω απ' το σβέρκο τους
σαν τατουάζ, σαν μια πηγή ιδεών//σαν υποψία
ότι το καλύτερο δεν έχει έρθει ακόμα
σαν όνομα ενός ρόδου που πλημμύρισε
το σπίτι ευωδιές/
/αναπάντεχα/