Thursday, April 19, 2007

βάρεσες την πόρτα δυνατά όταν μπήκες/
πάντα έτσι/πάντα θορυβώδης//αλλλά μπήκες/
σε άφησα ακόμα μια φορά/
χτες κάναμε σχέδια/για το μαγαζί σου
(εγώ τουλάχιστον έκανα, εσύ/
δεν ξέρω....σε άκουγα όμως
σε ΔΙΑΒΑΖΑ στην άλλη άκρη/να απαντάς
--------------------------------------
με άγγιξες/με κομμένα δάχτυλα
πληγωμ/ένα ///φιλί/αλλά δεν σε νοιάζει/
η ζωή στη ζωή
με κομμένα δάχτυλα μ' έπαιρνες/
κι ήταν δύσκολο να μ' αγκαλιάσεις--
γι' αυτό και δεν το έκανες
αλλά μ' έπαιρνες ζωή στη ζωή
ζωώδη ένστικτα, ακόμα κι αν έτρεχε αίμα//
εσύ θα τό κανες
"καλό;" -"καλό!" [ήταν αυτά που είπαμε
όλα κι όλα]
---------------------------------------
με κομμένες τις άκρες των χεριών
τώρα μοιάζουμε περισσότερο
τον ήξερα κι εγώ κάποτε αυτόν τον πόνο
αλλά για σένα η ζωή είναι ζωή///
συνεχίζει δυνατότερη, μεγαλύτερη
πιο βίαιη, πιο όμορφη
δάνεισέ μου τις άκρες των δαχτύλων σου//
και λίγα, λίγα απ΄τα σχέδιά σου

4 Comments:

Blogger boywalkinginthewoods said...

εδώ
πάντα
για λίγο

5:10 PM  
Blogger etalon said...

ποσες λεξεις χρειαζονται να διαλυσουν την σιωπη σε μια ιστορια αγαπης
κι αν ναι
χρειαζονται οι λεξεις
μετα
η μηπως πριν?

11:29 AM  
Blogger candyblue said...

Φαντάσου όμως να είχε γάντζο....

8:31 PM  
Blogger koolkiller-ess said...

εγω με τον Captain Hook? μην μου βάζεις ιδέες!

8:43 PM  

Post a Comment

<< Home