γιατί ποτέ δεν ξέρεις ποιος ή ποια/ κρυμμένη ακούει κρυμμένος κοιτά/ στο πίσω κάθισμα του αυτοκινήτου/ όσο εσύ τραγουδάς/ ένα κρυφά αφιερωμένο τραγούδι/ και κλαίει μαζί σου/ μια αγκαλιά που ποτέ δεν δόθηκε/ ή ίσως αργά/ όπως γίνονται κι όλα εξάλλου// αλλά συνέχισε μέχρι/οι αναμνήσεις να γυρίσουν/να σου ζητήσουν "συγγνώμη"
Saturday, October 28, 2006
γιατί ποτέ δεν ξέρεις ποιος ή ποια/ κρυμμένη ακούει κρυμμένος κοιτά/ στο πίσω κάθισμα του αυτοκινήτου/ όσο εσύ τραγουδάς/ ένα κρυφά αφιερωμένο τραγούδι/ και κλαίει μαζί σου/ μια αγκαλιά που ποτέ δεν δόθηκε/ ή ίσως αργά/ όπως γίνονται κι όλα εξάλλου// αλλά συνέχισε μέχρι/οι αναμνήσεις να γυρίσουν/να σου ζητήσουν "συγγνώμη"
2 Comments:
αχ kookie...http://ykmt3.blogspot.com/2006/07/blog-post_09.html ...ή να τις αναγκάσεις να σου ζητήσουν συγγνώμη...
σε διάβασα... ακριβώς έτσι!κι η ικανοποίηση ποτέ δεν έρχεται
Post a Comment
<< Home