Saturday, October 28, 2006


γιατί ποτέ δεν ξέρεις ποιος ή ποια/ κρυμμένη ακούει κρυμμένος κοιτά/ στο πίσω κάθισμα του αυτοκινήτου/ όσο εσύ τραγουδάς/ ένα κρυφά αφιερωμένο τραγούδι/ και κλαίει μαζί σου/ μια αγκαλιά που ποτέ δεν δόθηκε/ ή ίσως αργά/ όπως γίνονται κι όλα εξάλλου// αλλά συνέχισε μέχρι/οι αναμνήσεις να γυρίσουν/να σου ζητήσουν "συγγνώμη"

2 Comments:

Blogger Y.K.M.T. said...

αχ kookie...http://ykmt3.blogspot.com/2006/07/blog-post_09.html ...ή να τις αναγκάσεις να σου ζητήσουν συγγνώμη...

1:20 AM  
Blogger koolkiller-ess said...

σε διάβασα... ακριβώς έτσι!κι η ικανοποίηση ποτέ δεν έρχεται

10:17 AM  

Post a Comment

<< Home